Akcja @ cz.2
: pn 16 lip, 2007
Czas na cz.2 akcji mailowej, polega ona na zmianie treści głównej maila , żeby nie było nudno 
Treść
- www.popieram.stomil.olsztyn.pl
- www.fanatycy.stomil.olsztyn.pl/nazwa.php
Pierwszy sezon gry w I lidze Stomil zakończył na 14 pozycji, ostatniej dającej utrzymanie w ekstraklasie. W tabeli piłkarze z Olsztyna wyprzedzili rywali z Płocka tylko dzięki mniejszej liczbie straconych bramek. Pierwszą bramkę w ekstraklasie dla olsztyńskiego zespołu zdobył Andrzej Jasiński. Było to 30 lipca 1994 r. w meczu z Zagłębiem Lubin, który zakończył się remisem 2:2. Spotkanie to zapisało się w historii, jako pierwsze rozegrane przez Stomil w najwyższej klasie rozgrywkowej. W sezonie tym rozegrano również pamiętny mecz z Legią Warszawa, który zakończył się podziałem punktów. Wynik 3:3 był wówczas wielkim sukcesem beniaminka z Olsztyna. W rewanżowym meczu w Warszawie piłkarze Stomilu okazali się tylko o jedną bramkę gorsi i ulegli piłkarzom ze stolicy 2:3. W owym sezonie do kart historii zapisała się również porażka z Ruchem w Chorzowie 0:7. Drugi sezon występów olsztyńskiego klubu w ekstraklasie zakończył się największym sukcesem seniorskiej piłki na Warmii i Mazurach. Stomil zajął wówczas 6 pozycję w tabeli. Nigdy więcej nie udało się olsztyńskim piłkarzom powtórzyć takiego wyczynu. Kolejny sezon to 9 miejsce Stomilu i pamiętne marcowe spotkanie z Widzewem Łódź. Na olsztyńskim stadionie padł wówczas wynik 1:0. Strzelcem bramki okazał się Daniel Dyluś, później znienawidzony przez kibiców z Olsztyna. Sezon 1997/98 to z kolei 11 pozycja w końcowej tabeli. W piątym z kolei sezonie gry w I lidze Stomil powtórzył swój wynik sprzed dwóch sezonów. Do najciekawszych meczów kibice zaliczają spotkania z łódzkimi klubami. Zwycięstwa 1:0 z broniącym tytułu mistrza Polski Łódzkim KS-em oraz 2:1 z Widzewem, który 3 kolejki później świętował wicemistrzostwo kraju, dawały olsztyńskim kibicom dużo radości. Sezon 1999/2000 to wysokie 8 miejsce zajęte na koniec sezonu przez Stomil. Wysokie zwycięstwo z Dyskobolią Grodzisk Wlkp. 5:2, historyczna wygrana ze stołeczną Legią 1:0 po bramce Piotra Matysa oraz szczęśliwy remis w ostatniej kolejce z łódzkim Widzewem 2:2 dzięki bramkom Cezarego Kucharskiego, to najjaśniejsze punkty tamtych rozgrywek. Kolejny sezon to początek końca Dumy Warmii. 14 miejsce w tabeli i konieczność rozegrania barażowego dwumeczu z czołowym drugoligowcem była dla olsztyńskich kibiców szokiem. Wysokie porażki odniesione na początku sezonu zarówno w lidze, jak i w Pucharze Polski (aż 1:5 i 0:3 z Hetmanem Zamość) nie napawały optymizmem. Jedynym pozytywnym punktem ówczesnych rozgrywek było zwycięstwo nad Legią 2:1. W barażach olsztyńskim piłkarzom przyszło podjąć Górnika Polkowice. Drużyna z dolnośląskiego miasta dwukrotnie zdołała bezbramkowo zremisować z olsztyńskim klubem. W rewanżowym meczu rozgrywanym w Olsztynie doszło więc do konkursu rzutów karnych. Jedenastki lepiej wykonywali gospodarze, dzięki czemu udało się im utrzymać w szeregach pierwszoligowców. Jednak nie na długo. Sezon 2001/02 był już niestety ostatnim, w którym olsztyński klub gościł w I lidze. Po reorganizacji rozgrywek Stomil znalazł się w grupie B wśród drużyn ówczesnego wicemistrza Polski Legii oraz szczecińskiej Pogoni, mogącej pochwalić się 3 miejscem, wywalczonym rok wcześniej. Po katastrofalnej grze (m.in. 1:6 z Legią u siebie) i tylko dwóch zwycięstwach w 14 meczach, Stomil uplasował się na ostatniej, 8 pozycji, co skazywało klub na grę w grupie spadkowej na wiosnę 2002 roku. W tejże grupie odniósł również tylko dwa zwycięstwa, na skutek czego ponownie zajął ostatnią pozycję w tabeli i co za tym idzie został zdegradowany do II ligi. Ostatnie pięć meczów to porażki olsztyńskich piłkarzy, w których honorowe trafienia zwykle uzyskiwał Maciej Terlecki. Ostatnią bramkę dla Stomilu w ekstraklasie uzyskał Grzegorz Lech. Olsztyński klub sezon 2002/03 rozpoczął występami w II lidze. Zakończył je na ostatnim, 18 miejscu, co przypieczętowało upadek klubu. Porażki 1:6 z Łódzkim KS-em, 1:7 z Piotrcovią Piotrków Tryb. czy 0:6 z GKS Bełchatów mówią same za siebie. Dwa z końcowych meczów wyjazdowych klub oddał walkowerem. W sezonie 2003/04 klub nie wystartował w żadnych rozgrywkach. W IV lidze występował wówczas zespół o nazwie Warmia i Mazury Olsztyn, który po awansie do III ligi, przemianowany został na OKS 1945 Olsztyn. Drużyna kontynuująca tradycje Stomilu nie zdołała się jednak utrzymać na trzecioligowym szczeblu. W związku z tym w sezonie 2005/2006 olsztyńscy piłkarze biegali po czwartoligowych boiskach. W końcowej tabeli uplasowali się na 3 pozycji. W sierpniu 2006 zespół z Olsztyna po raz drugi z rzędu przystąpił do IV-ligowych rozgrywek. Przed startem sezonu działacze sformuowali jednoznaczne cele, z których wyraźnie wynikało, iż tym razem wymagają od trenera Andrzeja Nakielskiego wywalczenia awansu do III ligi. Po zakończeniu rundy jesiennej drużyna uplasowała się na pozycji lidera.
Adresy E-mail
[email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected]
Treść
- www.popieram.stomil.olsztyn.pl
- www.fanatycy.stomil.olsztyn.pl/nazwa.php
Pierwszy sezon gry w I lidze Stomil zakończył na 14 pozycji, ostatniej dającej utrzymanie w ekstraklasie. W tabeli piłkarze z Olsztyna wyprzedzili rywali z Płocka tylko dzięki mniejszej liczbie straconych bramek. Pierwszą bramkę w ekstraklasie dla olsztyńskiego zespołu zdobył Andrzej Jasiński. Było to 30 lipca 1994 r. w meczu z Zagłębiem Lubin, który zakończył się remisem 2:2. Spotkanie to zapisało się w historii, jako pierwsze rozegrane przez Stomil w najwyższej klasie rozgrywkowej. W sezonie tym rozegrano również pamiętny mecz z Legią Warszawa, który zakończył się podziałem punktów. Wynik 3:3 był wówczas wielkim sukcesem beniaminka z Olsztyna. W rewanżowym meczu w Warszawie piłkarze Stomilu okazali się tylko o jedną bramkę gorsi i ulegli piłkarzom ze stolicy 2:3. W owym sezonie do kart historii zapisała się również porażka z Ruchem w Chorzowie 0:7. Drugi sezon występów olsztyńskiego klubu w ekstraklasie zakończył się największym sukcesem seniorskiej piłki na Warmii i Mazurach. Stomil zajął wówczas 6 pozycję w tabeli. Nigdy więcej nie udało się olsztyńskim piłkarzom powtórzyć takiego wyczynu. Kolejny sezon to 9 miejsce Stomilu i pamiętne marcowe spotkanie z Widzewem Łódź. Na olsztyńskim stadionie padł wówczas wynik 1:0. Strzelcem bramki okazał się Daniel Dyluś, później znienawidzony przez kibiców z Olsztyna. Sezon 1997/98 to z kolei 11 pozycja w końcowej tabeli. W piątym z kolei sezonie gry w I lidze Stomil powtórzył swój wynik sprzed dwóch sezonów. Do najciekawszych meczów kibice zaliczają spotkania z łódzkimi klubami. Zwycięstwa 1:0 z broniącym tytułu mistrza Polski Łódzkim KS-em oraz 2:1 z Widzewem, który 3 kolejki później świętował wicemistrzostwo kraju, dawały olsztyńskim kibicom dużo radości. Sezon 1999/2000 to wysokie 8 miejsce zajęte na koniec sezonu przez Stomil. Wysokie zwycięstwo z Dyskobolią Grodzisk Wlkp. 5:2, historyczna wygrana ze stołeczną Legią 1:0 po bramce Piotra Matysa oraz szczęśliwy remis w ostatniej kolejce z łódzkim Widzewem 2:2 dzięki bramkom Cezarego Kucharskiego, to najjaśniejsze punkty tamtych rozgrywek. Kolejny sezon to początek końca Dumy Warmii. 14 miejsce w tabeli i konieczność rozegrania barażowego dwumeczu z czołowym drugoligowcem była dla olsztyńskich kibiców szokiem. Wysokie porażki odniesione na początku sezonu zarówno w lidze, jak i w Pucharze Polski (aż 1:5 i 0:3 z Hetmanem Zamość) nie napawały optymizmem. Jedynym pozytywnym punktem ówczesnych rozgrywek było zwycięstwo nad Legią 2:1. W barażach olsztyńskim piłkarzom przyszło podjąć Górnika Polkowice. Drużyna z dolnośląskiego miasta dwukrotnie zdołała bezbramkowo zremisować z olsztyńskim klubem. W rewanżowym meczu rozgrywanym w Olsztynie doszło więc do konkursu rzutów karnych. Jedenastki lepiej wykonywali gospodarze, dzięki czemu udało się im utrzymać w szeregach pierwszoligowców. Jednak nie na długo. Sezon 2001/02 był już niestety ostatnim, w którym olsztyński klub gościł w I lidze. Po reorganizacji rozgrywek Stomil znalazł się w grupie B wśród drużyn ówczesnego wicemistrza Polski Legii oraz szczecińskiej Pogoni, mogącej pochwalić się 3 miejscem, wywalczonym rok wcześniej. Po katastrofalnej grze (m.in. 1:6 z Legią u siebie) i tylko dwóch zwycięstwach w 14 meczach, Stomil uplasował się na ostatniej, 8 pozycji, co skazywało klub na grę w grupie spadkowej na wiosnę 2002 roku. W tejże grupie odniósł również tylko dwa zwycięstwa, na skutek czego ponownie zajął ostatnią pozycję w tabeli i co za tym idzie został zdegradowany do II ligi. Ostatnie pięć meczów to porażki olsztyńskich piłkarzy, w których honorowe trafienia zwykle uzyskiwał Maciej Terlecki. Ostatnią bramkę dla Stomilu w ekstraklasie uzyskał Grzegorz Lech. Olsztyński klub sezon 2002/03 rozpoczął występami w II lidze. Zakończył je na ostatnim, 18 miejscu, co przypieczętowało upadek klubu. Porażki 1:6 z Łódzkim KS-em, 1:7 z Piotrcovią Piotrków Tryb. czy 0:6 z GKS Bełchatów mówią same za siebie. Dwa z końcowych meczów wyjazdowych klub oddał walkowerem. W sezonie 2003/04 klub nie wystartował w żadnych rozgrywkach. W IV lidze występował wówczas zespół o nazwie Warmia i Mazury Olsztyn, który po awansie do III ligi, przemianowany został na OKS 1945 Olsztyn. Drużyna kontynuująca tradycje Stomilu nie zdołała się jednak utrzymać na trzecioligowym szczeblu. W związku z tym w sezonie 2005/2006 olsztyńscy piłkarze biegali po czwartoligowych boiskach. W końcowej tabeli uplasowali się na 3 pozycji. W sierpniu 2006 zespół z Olsztyna po raz drugi z rzędu przystąpił do IV-ligowych rozgrywek. Przed startem sezonu działacze sformuowali jednoznaczne cele, z których wyraźnie wynikało, iż tym razem wymagają od trenera Andrzeja Nakielskiego wywalczenia awansu do III ligi. Po zakończeniu rundy jesiennej drużyna uplasowała się na pozycji lidera.
Adresy E-mail
[email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected] ; [email protected]
Te adresy, które napisałem pomićie